• Header Jos 1
  • Header Jos 2
  • Header Jos 3
  • Header Jos 4
  • Header Jos 5
  • Header Jos 6
  • Header Jos 7

foto-jos.nl

Om 03.50 uur ging de wekker en we waren allebei al wakker en konden dus meteen opstaan en aan de gang! Na het douchen en aankleden meteen de koffers afgesloten en alles ingeladen in de auto en meteen de straat overgestoken om de Duster af te tanken en de zak met lege waterflesjes in de afvalbak te deponeren. De rit naar de luchthaven ging in het donker met al wat spetters op de ramen en na het inleveren van de auto de lange rij in gegaan om eerst je eigen kofferlabels en instapkaarten uit te printen en vervolgens aan te sluiten in de rij voor het inleveren van de koffers. We hebben hierover bijna 50 minuten gedaan en konden toen door naar de douane en daar ging het best vlotjes en waren we zo door de controle heen. Even een broodje en een bakkie koffie genomen en daarna naar gate C32, alwaar een Icelandair Boeing B767 al op ons stond te wachten. Het was ondertussen hard gaan regenen en het weer leek gelijk aan het weer dat we hadden toen we twee weken terug aankwamen op het eiland.

Natte boel buiten en dus een goed moment om de reis af te sluiten en naar huis te vliegen. Icelandair heeft 2 kisten in speciale beschilderingen en de Hekla Aurora kist heb ik al meerdere keren gezien, maar de Glacier kist nog nooit en die wilde ik ook nog wel even in het echt zien en gelukkig kregen we die bij de pushback van de kist te zien en kon ik ook die wens voor deze reis afvinken.

Geen mooie foto natuurlijk, maar gezien is gespot en daar gaat het om! Na een snelle takeoff en climbout naar 10km hoogte vlogen we nog steeds niet boven de wolken en onderweg naar de noordpunt van Schotland stegen we zelfs nog door naar boven de 11km en toen vlogen we wel boven de wolken.

Omdat wij erg hoog vlogen was het een gaaf gezicht om ineens een KLM jumbo op 10 km hoogte de andere kant op te zien vliegen richting Noord Amerika.

Na het passeren van Newcastle begon het dalen en kwamen we voor de kust uit bij Egmond en dus had ik goed gegokt met stoelen te kiezen aan de linkerkant van de kist, want nu vliegen we over onze huizen en kunnen deze ook zien! Egmond, Wormer en mijn eigen buurtje in Assendelft waren goed zichtbaar.

De laatste maanden van de KLM Fokkertjes zijn aangebroken en binnenkort zijn deze schoonheden niet meer te bewonderen op onze Nationale en dat is en blijft jammer...

We zijn weer thuis!

We hebben twee mooie weken gehad in een speciaal land en ons opperbest vermaakt. Voor de echte "rauwe" beleving van IJsland zijn we misschien al te laat geweest, want de infrastructuur wordt snel verbeterd en de wegen voorzien van asfalt en de parkeerterreinen groter en commerciëler en overal verrijzen grote hotels langs de doorgaande routes. Voordat het eventueel een circus kan gaan worden hebben wij nog in elk geval een stuk authentiek IJsland gezien en via de guesthouses meegemaakt, ook al is het persoonlijke contact in deze guesthouses veel beperkter als ik mij had voorgesteld, in tegenstelling tot wat ik in Canada altijd meemaak. Prijstechnisch zit het land ook op een tweesprong, want met een sterker wordende IJslandse kroon is alles nu best duur en kan, volgens mij, niet een veel hogere waarde aan zonder dat dat problemen gaat opleveren. In veel restaurants vinden de mensen de fles water voldoende en bestellen er geen drankjes meer bij om de hoge voedselkosten te drukken. Wildkamperen is ook zo'n probleempje voor de toekomst, vrees ik. Nu al zie je overal in de ochtend minicampers ( bestelauto's met een matras erin ) op de meest gekke plekken geparkeerd staan. IJsland is nog nauwelijks goed bereikbaar voor gehandicapten en het strand het en der nog in de goede bedoelingen. Zie je een prachtige brede parkeerplaats met invalidelogo bij een attraktie houdt het daarbij meteen ook op met het grindpad vanaf die plek met her en der nog grote stenen en oneffenheden op het pad. Maar een enkel restaurant of attraktie gezien met een rolstoelpad en/of oprijpad. Hier moet het land nog echt iets mee gaan doen. De natuur is prachtig en grillig tegelijk en ook sterk afwisselend. Er is al jaren een herbeplantingsproject aan de gang en veel jong groen is aan het groeien en zal het land een beter aanzien gaan geven op dat gebied. Haal je de schapen, paarden en koeien weg is het land leeg............ onderweg hebben wij 1 eland en 1 doodgereden poolvos gezien en daarmee hield het wel op. Heel veel eidereenden en daarbij ook andere eendensoorten, ganzen en wilde zwanen gezien en de huisvogel is de Koperwiek, want die kom je echt overal tegen.  Bijna alles op het wensenlijstje kunnen afvinken en dus zeer tevreden over wat we gezien en meegemaakt hebben. Het weer was ons zeker niet ongunstig gestemd en heeft ons nauwelijk gehinderd tijdens deze vakantie. Als ik besluit om er ooit nog eens een keer naar toe te gaan wil ik dat dan in het voorjaar doen, als alles vol aan het smelten is en de rivieren en watervallen op hun grootst/heftigst zijn en daar dan nog eens van te gaan genieten.  Voor de rest heb ik het wel gezien daar.