Vandaag een dag met veel mogelijke stops rondom het schiereiland Snaefelssness en Snaefellsjokul gletsjer die in het midden van dit schiereiland ligt. We begonnen in het haventje direct achter onze guesthouse, alwaar een 50 jaar oud scheepswrak ligt op de rotsen tegenover de kade. Deze is destijds losgeslagen tijdens een storm en kapotgeslagen op de stenen.
\
Ook vandaag weer schapen voor ons op de weg en het aan de kant gaan ging niet echt van harte....
Zowel bij de Kirkjufelssfoss als de Baejarfoss waterval zagen we dat er hard gewerkt is aan het verbeteren van zowel de infrastructuur als de bereikbaarheid van de watervallen zelf inclusief de parkeerplaatsen en toegangswegen.
Bij de Baejarfoss waren twee verse muren opgetrokken met zitbankjes en bedekt met een laag graszoden.
Oude boten worden in dorpjes tentoongesteld en wat op de kust beland is en niet meer kan varen laat men gewoon liggen....
Wij probeerden met de Duster nog de Snaefellsjokul op te rijden, maar 2 km onder de gletsjer werd de weg te slecht en hebben we besloten het er niet op te wagen en weer naar beneden af te dalen. Daar stond de explorer klaar voor het komende winterseizoen, als je met dit apparaat wel naar boven kan en zelfs de gletsjer op kan rijden.
Via een stalen trap langs de zijwand deze oude krater bestegen en het uitzicht vanaf hier is erg mooi.
Deze oude boerderij ligt daar vlak bij en heeft de tand des tijds niet doorstaan. De reden voor het verlaten van deze locatie stond niet vermeld.
De volgende krater kon je gewoon in rijden en dus de Duster maar even in het midden geparkeerd voor een plaatje. Dit is de Holaholar krater en de volgende stop is Vatnshellir / Longdrangar.
Op dit stuk strand is ooit een schip vergaan en overal liggen nog losse delen van het schip. Het kwam mij hier wel een beetje "staged" over en dus snel doorgelopen naar de rotsformaties die hiernaast liggen.
Weer een klein stukje verder krijg je Hellnar en Gatsklettur bij Arnarstapi.
Deze rotsen zijn in het voorjaar en zomer een broedlocatie voor de Papegaaiduikers, maar die zijn helaas per begin september al vertrokken naar andere oorden.
Een aparte stop was nog Raudfeldsgja, alwaar je via een spleet tussen twee bergwanden in kunt komen en een heel stuk kunt klimmen met het kleine riviertje mee omhoog.
Wij zijn er ook even een klein stukje in gegaan om te kijken, maar zijn niet verder omhoog gegaan de spleet in.
We hebben een hele leuke dag gehad met veel wisselende uitzichten en 's avonds nog even het dorp uit gereden naar een donker plekje om nog even een kans te hebben op het zien van het Noorderlicht, maar het bleef donker boven in de atmosfeer en zijn we weer terug gegaan naar het guesthouse in Stykkisholmur.