Op dag 1 ’s ochtends vroeg door zus Marijke opgehaald en netjes bij de vertrekhal afgezet en meteen ingechecked en naar de koffiebar gelopen om lekker onderuit te gaan zitten en te wachten op het tijdstip om naar de gate te gaan en aan boord te gaan van de Transavia kist voor deze vlucht en dat was de PH-XRC en daar had ik nog nooit mee gevlogen en dus ok.
We zouden gaan starten vanaf de polderbaan en dus had ik da camera gereed om de start te gaan filmen en hopelijk mijn huis vanuit de lucht te kunnen gaan zien. Helaas vlogen we ter hoogte van het noordzeekanaal al de wolken in en dus wederom geen blik op het huis en tuin vanuit de lucht. Eens gaat het lukken. We vlogen de Koln-Frankfurt-Budapest route en vanaf daar via Kavala boven water richting het eilandje Chios voor een tussenstop van een dik half uur. De landing was kort en heftig en zo ook de start vanaf deze korte baan en op Skiathos zal het niet anders gaan en na een vlucht van 40 minuten hingen we voor het eiland en maakten we de lange rechterbocht om zo op te lijnen en de landing via de baai in te kunnen gaan zetten en na een heftige klap op de grond meteen vol in de ankers gegaan en met veel geweld snel tot stilstand gekomen en op de baan gekeerd. Eenmaal uit de kist voel je meteen de warmte buiten en ga je het stationsgebouw in alwaar na 5 minuten wachten de koffers al binnenkomen en je meteen daarna door kan naar buiten alwaar de touroperators al klaar staan om je op te wachten en met de bus verder over het eiland rond te brengen naar de desbetreffende hotels en voor mij was dit dus een rit van enkele minuten tot aan het busstation dat vlak voor het hotel ligt.
Met de koffer in het bezit naar binnen gewandeld en mij bij de receptie gemeld en een schone blondine begroette mij openlijk en na het afgeven van mijn voucher en paspoort kwam er meteen iemand aan die mij verder begeleidde naar mijn kamer en dat nummer 111 en dat bleek de begane grond te zijn en dus geen uitzicht op de baai en dat was wel jammer en ik hoorde later dat bijna alle Hollanders in deze vleugel gevestigd worden en de Engelse pensionado’s de mooiste plekken krijgen. Helaas pindakaas en het maakt verder ook niet zoveel uit, want je brengt toch maar weinig tijd op de kamer door.
Even onderuit op bed gelegen en daarna de camera om de nek gehangen en als toerist het stadje in gelopen richting de haven en daar lekker wat plaatjes gemaakt en meteen een paar flesjes koud water gekocht, want die heb je daar wel nodig.
Het was ongeveer 26 graden en prachtig weer en het was gezellig druk op straat. Na een eerste lus langs de twee havendelen terug gelopen naar het hotel en meteen doorgegaan naar de kop van de landingsbaan en daar loop je in 10 minuten naar toe. Ook hier even rondgekeken en gezien dat het morgen, als daar de vliegtuigen binnen zullen gaan komen en vertrekken, het erg gaaf zal gaan worden. Weer terug gelopen naar het hotel en onderweg loop je langs de strip en dat zijn een serie van restaurants aan het water en ik heb even losjes gekeken naar de menukaarten die langs de weg geplaatst waren en er twee gezien waar ik die avond wel wilde gaan zitten. Eenmaal terug in het hotel een heerlijke douche genomen en de bezwete kleren buiten opgehangen om te drogen en meteen even de kamer goed bekeken. In de afgelopen 2 jaar is dit hotel grotendeels gerenoveerd en juist bij het woord grotendeels ligt het verschil tussen een volledige renovatie en prutswerk en het laatste is toch wel een beetje van toepassing op dit hotel. Ze zijn met de beste bedoelingen begonnen en hebben her en der wat bochtjes afgesneden en dingen niet gedaan en zo krijg je een rommelige renovatie. De badkamer is netjes opnieuw betegeld en het sanitair is allemaal vervangen, maar dan is het deurkozijn en de deur niet aangepakt en die zijn volledig verrot…….. en de afwerking tussen de opgeknapte delen en de rest is gewoonweg overgeslagen. In de kamer een nagelnieuwe airco met afstandbediening en nog de oude buitenverlichtingslampje aan de muur, maar alles werkt en is schoon en dus verder geen klachten over de kamer. Het uitzicht buiten is tegen een witte muur aan met wat begroeiing en een ligbed op het gras ervoor. Nadat ik de eerste foto’s even op de pc overgezet had ben ik gaan wandelen de strip op en bij het eerste restaurant waar ik eventueel wilde gaan zitten waren alle tafeltjes aan het water reeds bezet en de tweede, die daar net voorbij ligt, nog niet en daar ben ik gaan zitten en deze toko heet Bakaliko. De bediening was redelijk en het eten goed en het uitzicht erg mooi en ook al was het later druk op dit terras, ik kon gewoon aan het tafeltje aan het water blijven zitten en nog een biertje bijbestellen en genieten van het uitzicht en dit gaf mij een goed gevoel. Na het eten nog een rondje gelopen door het stadje en daarna naar het hotel terug gegaan om de foto’s op de site te gaan zetten en nog iets te drinken aan de bar en de wedstrijd van Engeland tegen Uruguay gekeken alvorens te gaan slapen.
