Vandaag gaan we dan toch het water op en voor het vertrek hield een Russisch gezin de boel danig op, want eerst weigerde de moeder een lifesuit aan te trekken en nadat haar duidelijk gemaakt was dat ze anders niet mee mocht kleedde ze zich toch aan en net voor het vertrek van de boot hield ze deze weer tegen, want hun bediende moest nog even flesjes water gaan regelen. We waren nog niet buitengaats of ze heeft alles onder gekotst in de boot, asociaal zootje Russen! De oceaandeining is prachtig en deze hoge, maar ook brede golven waren een genot voor het oog en daar overheen vliegen met een zodiac is normaliter ook altijd leuk, maar nu werkte mijn lijf even niet mee en voelde ik mij langzamerhand beroerd worden en weer licht in het hoofd, net als de dagen ervoor vanaf het moment van de traanoog. We vonden twee groepen dolfijnen en hebben daar even rondgevaren, maar op het moment dat de captain het idee had dat hij er niks beters van kon maken deze dag riep hij nog 1 keer naar de spotters op de wal of ze nog iets gezien hadden en eentje vertelde dat hij dacht nog iets gezien te hebben, niet ver van onze locatie af en de captain besloot daar toch even heen te varen. We moesten nu dwars over de grote golven heen springen en na deze bumpy ride kwamen we uiteindelijk naast een Noordse Vinvis te varen en konden we daarvan genieten. Ik denk dat de captain zelf daar het meeste van genoot, want zijn gok betaalde zich uit en kon hij zijn passagiers toch nog een walvis geven.
Een Noordse Vinvis zwemt vlak onder het wateroppervlak en als je goed kijkt zie je het spoor van de staartslagen als "footprint" op het wateroppervlak als kleine kolkjes en zo kan je deze goed volgen en dat hebben we minutenlang gedaan. Normaliter trekken deze vissen al begin Juni door naar andere oorden, maar gelukkig waren ze nog niet allemaal weg! Onder het geluid van het constante gekots van de Russen achterin de boot zijn we weer terug gevaren naar de haven en kon de Russiche delagatie als slappe dweilen van boord getrokken worden door hun bediende en konden wij verder gaan met de auto over het eiland. Nu gaan we naar Furnas en Nordeste en het weer zit mee.
Albertjan was als navigator weer naast mij gaan zitten en na een toch vermoeiende boottocht was het moeilijk om de juiste route te houden en reden we een paar keer verkeerd; maar goed, zo kom je nog eens ergens.....
We kwamen er samen niet meer uit en ben ik zelf gaan navigeren en dat ging eigenlijk niet veel beter en na het bezoek aan Furnas en Caldeiras dachten we dat we alles weer onder controle hadden en stuurde Albertjan mij weer de verkeerde kant op. We kwamen zelfs nog midden in een precessie uit en zonder verkeerd te zijn gereden hadden we dit nooit kunnen zien. Dat was ook het moment om elkaar even aan te kijken en te besluiten terug te gaan rijden naar het hotel en rust te gaan nemen. Eenmaal terug in het hotel stelde Albertjan voor om naar het seafood restaurent te gaan en dat hebben we ook gedaan als mooie afsluiter van deze vakantie.
