Zaterdag 28 november 2015 was de derde editie van de Fjoertoer van Egmond en net als de eerdere twee edities gingen we weer mee wandelen over een afstand van 19 km.
De hele week waren de weersvoorspellingen al niet goed, maar op de vrijdag leek het even beter te worden en inderdaad was het deze zaterdag overdag redelijk weer, maar de regen en harde wind zouden nu pas in de avond gaan komen en dat hebben we geweten!!!!
We vroegen ons al af hoe de laatste 5 kilometer over het strand zou gaan worden, want we zouden windkracht 6 tot 7 krijgen in de periode dat wij op het strand zouden gaan wandelen.......
Vlak voordat wij om 17.20 uur zouden gaan starten brak de regen los en pakte de wind ook meteen op en was het vanaf de start al een natte bedoening onderweg, maar we liepen bijna overal wel aardig beschut voor de wind en dan heb je ook minder last van de regen op de kop. ondanks de regen gingen we prima vooruit en liepen we lekker mee in de stoet tot aan de duinen bij Bergen, want daar kregen we voor het eerst even te maken met de wind en die voelde fors aan! Na de stempelpost ga je omlaag het strand op en wij zijn meteen linksaf de strandtent in gegaan, net als vorig jaar en konden even de dikke jassen uit trekken en genieten van een bakkie warme chocomel met bitterballen...
Nadat we even bijgekomen waren hebben we de natte jassen weer aangetrokken en zijn aan de strandkant dit paviljoen uit gegaan en het strand op gegaan, maar zagen ineens niemand meer voor ons en ook niemand meer achter ons en dat voelde vreemd aan, want zo lang hadden we toch niet binnen gezeten? Een ander stel kwam vlak na ons het strand op en draaide al snel weer om waar wij de strijd tegen de elementen wel aan gingen. ver voor ons liepen er nog voldoende mensen op het strand en dus op karakter verder, maar Ilona had het er zwaar mee en na anderhalve kilometer tegen de wind in had ze het eigenlijk wel gehad en kwamen er Landrovers en Jeeps aangereden om iedereen van het strand te halen. Het bleek dat even voordat wij weer het strand opgegaan waren de organisatie bovenop het duin de doorgang afgesloten hadden wegens de te harde wind en een ieder die daar nog was tegengehouden werd en met bussen terug naar Egmond gebracht zouden gaan worden. Ondertussen waren de auto's op het strand de mensen, die niet meer verder konden, al aan het evacueren en waren er ook auto's naar de achterkant van de wandelende massa gereden om van daar af mensen op te gaan pikken en naar voren te gaan rijden. In dit geval waren wij nu de achtersten in koers en werden, samen met de mensen die vlak na ons het paviljoen uit gegaan waren, in een wagen van de Brandweer naar de finish gereden.
Eenmaal in Egmond zijn we een klein stukje terug gewandeld en toch door de finish gegaan, ook al voelde dit niet geheel lekker.
Ik had graag de tocht gewoon uitgelopen, want dat had ik gemakkelijk kunnen halen, maar ook de mensen die met de bus binnenkwamen konden nog finishen en dus accepteer ik deze overmacht situatie van de organisatie, die een juist besluit hebben genomen en een goed backup plan hadden en dus een pluim voor Le Champion en alle vrijwillige medewerkers die dit allemaal geregeld hebben om te voorkomen dat er iets echt fout zou zijn gegaan op het strand bij de nog verder toenemende wind. Ik heb nu alledrie speldjes en volgend jaar maar hopen op beter weer voor tocht nummer 4, want dan ben ik weer van de partij.
Jos.
Vandaag een vrije dag en dus even naar de Noorderpier bij Wijk aan Zee gereden om aldaar even een stukje te wandelen en van de harde wind te genieten.
De hekken van de pier zelf waren dicht en de stormvlag wapperde heftig op de windkracht 6 van dat moment. Op het strand was het rustig, op een groep paarden met berijders na.
Nadat alle sulky's verzameld waren gingen ze samen langs de vloedlijn richting het noorden en ben ik nog even wezen kijken bij de surfers in de branding.
Ondanks het feit dat het nu al dagen hard waait viel de hoogte van de waterstand mij nog wel mee en kwamen de golven wel over de pier heen, maar niet zo spectaculair als dat ik gehoopt had.
Jos
Op 14 november was het dan eindelijk zover en konden we de eerste Boeing B787-900 Dreamliner van de KLM verwelkomen op Schiphol!
De aankomst zou reeds medio oktober plaats moeten hebben vinden, maar door problemen met het interieur is de "A" vertraagd en kwam de "C" nu als eerste binnen en onder voldoende belangstelling.
Voldoende mensen aanwezig bij de MAC op deze koude zaterdagmorgen en om op te warmen een paar sfeerplaatjes gemaakt van de opkomende zon en de binnenkomende kisten.
Het licht is nog niet echt geweldig om deze tijd in de ochtend, maar we zullen het er mee moeten gaan doen. Achter deze Delta Airlines Boeing B767 hangt de Dreamliner voor de baan en stijgt de spanning!
De PH-BHC is thuis! De volgende twee kisten staan gepland voor eind december 2015 en begin februari 2016. Laat maar komen!
Na de koffie op de zaak nog even terug gereden naar de 27 om nog een paar plaatjes te schieten alvorens door te rijden naar huis.
Jos
Na de heerlijke wandeling van vorige week wilde ik nog een keer daar naar toe voordat de bronstijd geheel voorbij was en zondag 1 november dus om 08.30 uur die kant op gereden en in de mist daar aangekomen.
We zijn gaan wandelen en hadden binnen 150 meter al 10 herten gezien en de mist begon ietsje op te trekken en er kwam een klein zonnetje door de soep heen geschenen.
We hebben een van de kanaaltjes gevolgd tot het pomphuis en daar hield het pad op en waren we op een punt aangekomen waar nauwelijks tot niet gewandeld werd en de foto's van de egale bladerenbodem zijn erg mooi geworden.
Achter het pomphuis weer op een hoofdpad gaan lopen richting de kijkhut en daarna door naar het westen.
Veel Roodborstjes gezien deze ochtend en er ook een paar kunnen fotograferen.
Aan het einde van dit pad kwamen we op een hoek terecht waar de Vossen vaak gezien worden en daar zijn we even rond gaan kijkjen en al snel hedden we ze gevonden.
Twee vossen gezien en heel veel mooie plaatjes kunnen maken. Eigenlijk triest dat deze vossen half tam zijn en absoluut niet bang zijn van mensen, want deze ging gewoon naast mij zitten in het gras en vond het geen probleem dat ik veel foto's maakte. Even ritselen in de lege jaszak en je hebt hun volle aandacht, want helaas worden ze daar ook gevoerd door voorbijgangers en fotografen en dat is eigenlijk verboden.
Jos
Vanmorgen hebben we een rondje van 10 kilometer gewandeld in de Amsterdamse Waterleiding Duinen vanaf de ingang Zandvoort. We hadden geen vaste route uitgekozen, maar zijn net na de ingang een onverhard pad in gegaan en dat bleek een schot in de roos te zijn geweest, want overal waar we keken zagen we herten wandelen en hoorden we de mannetjes burlen en dat was erg gaaf om mee te maken. Met de camera in de hand kon ik regelmatig een mooi plaatje schieten en ik heb er een paar uitgezocht om op de site te zetten.
Ook de najaarskleuren waren mooi om te zien en ook al halen ze het niet bij de Indian Summer van Canada is het toch wel een fraai gezicht.
Vlak voor ons kwam een mannetje van een heuveltje omlaag en omdat we langs een kanaaltje liepen vroeg ik mij af wat deze ineens zo vlak voor ons zou gaan doen........
Alsof het niets was sprong hij het kanaaltje over en vervolgde zijn weg door het gebied.
Een heerlijke ochtend gehad en dat met prachtig najaarsweer.
Jos